نقش امام سجاد(ع) در اشاعه پیام کربلا
تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۱۸۴۹۱
یک کارشناس مذهبی گفت: امام چهارم شیعیان(ع)، نقش بسیار مهمی در واقعه کربلا و پس از آن داشتند. ناطقان: به مناسبت سالروز شهادت امام چهارم شیعیان حضرت زینالعابدین(ع) با بهاء الدین قهرمانی نژاد، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و کارشناس مذهبی، درخصوص شخصیت امام سجاد(ع) و نقش ایشان در واقعه کربلا و پس از آن گفتوگو کردیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انتقال پیام واقعه عاشورا توسط بازماندگان
به گفته این عضو هیئت علمی، گاهی یک بیت شعر، کار یک کتاب را انجام می دهد و از آن جمله می توان به بیت «سرّ نی در نی نوا می ماند اگر زینب نبود/ کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود» که این نشان می دهد عنصر پیام در واقعه کربلا بر دوش همه بازماندگان اهل بیت(ع) به ویژه امام سجاد(ع) بوده است و به دلیل این که جان حضرت(ع) باید محفوظ می ماند پروردگار متعال، ساز و کار ظاهری فراهم کردند و ایشان در فاصله زمانی خاص دچار بیماری شدند و تکلیفی که امام حسین(ع) فرمودند کسی از اهل بیت(ع) دفاع کند و متوجه همه موجودات عالم و در اصل برای انسان هاست بر دوش ایشان بود.
امام سجاد(ع) رسالت انتقال پیام را انجام دادند
قهرمانی نژاد می گوید: در جریان واقعه کربلا، جان امام سجاد(ع) محفوظ می ماند و بعدها پیام رسانی عمیق صورت می گیرد. بنابراین، نقش امام زین العابدین(ع) در معنای پیام رسانی روشن می شود و باید به این موضوع مهم توجه کنیم؛ به طوری که امام سجاد(ع) از شروع ماجرای اسارت تا خطبه ها و سخنرانی های مهم به ویژه سخنرانی معروفی که داشتند و در دوره حضورشان در مدینه تا سال ۹۴ هجری که به شهادت رسیدند در دوره های مختلف، رسالت انتقال پیام کربلا را به دقت و توجه کامل انجام دادند.
صحیفه سجادیه اثر مانای امام چهارم شیعیان
به گفته این کارشناس مذهبی، صحیفه سجادیه از آثار مهم و مانای امام سجاد(ع) است که برای مسلمانان باقی مانده است و همچنین، ایشان شاگردانی تربیت کرده اند تا این پیام مهم اسلام حفظ شود و اشاعه پیدا کند که این تداوم ماجرای کربلا در مصرع «کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود» نشان می دهد حضرت زینب(س)، عمه امام سجاد(ع) همراه حضرت(ع) این پیام را به گوش جهانیان رسانده اند و این موضوع حاکی از این است که شیوه امام سجاد(ع) نیز در انتقال آن بسیار مهم بوده است.
حقیقت اسلام باعث افول قدرتهای شیطانی میشود
این کارشناس مذهبی می گوید: ما در عصری زندگی می کنیم که حقایق الهی و اسلام ناب در دنیا مطرح شده و روز به روز، حقیقت اسلام باعث افول قدرت های شیطانی شده است. به طور مثال؛ نقل است که در یکی از مناطق آمریکای جنوبی می خواستند کنفرانسی برای امام سجاد(ع) برگزار کنند که رئیس آن مرکز لاییک که رشته اش حقوق بوده، گفته است نمی توان در این جا اشاعه مسائل دینی داد و وقتی به او گفته اند که حضرت زین العابدین(ع) در زمینه حقوق هم فعالیت کرده اند و رساله دارند، ریاست مرکز، این موضوع را باور نکرده بوده و گفته است که قدمت حقوق آن قدر طولانی نیست و وقتی که رساله حقوق امام سجاد(ع) را با ترجمه اش به او نشان دادند، مبهوت این موضوع شده است که آیا در آن زمان، ائمه اطهار(ع) به حقوق انسان ها و...توجه کرده اند؟ و پس از آن، سخنرانی برگزار شد.
منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: نقش مهم ، امام سجاد ، اشاعه پیام کربلا
منبع: ناطقان
کلیدواژه: نقش مهم امام سجاد زین العابدین ع واقعه کربلا کارشناس مذهبی واقعه کربلا امام سجاد ع پس از آن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۱۸۴۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویمها را ساختهاند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خطکشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانهها به ما کمک میکند سری به روایتهای بهجامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرتها و یادآوریهایی با خود دارند. در این میان میتوان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمانها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشتههایی، برخی از این یادآوریها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبتهای ماه شوال را که مرور میکنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آنطور که شنیدهایم و میدانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسلهای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومتدارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایتهای تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بیسابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارشهای مختلفی وجود دارد که میتوان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندانهایی مخوف و سیاهچالها میپرداختند که در زیارتنامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشتبامی میرفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان میبینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده میرود. هارون گفت: او از راهبان بنیهاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سختگیری میکنی؟ هارون گفت: چارهای نیست!
نخستینبار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذیالحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل میکردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوههایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راههای مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بیخبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاستهایی که نشاندهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی